สำหรับใครหลายคน เวลาถึงเทศกาลต่างๆ เช่น งานปีใหม่ หรือ วันเกิด ก็จะต้องมีของขวัญติดไม้ติดมือเพื่อมาแลกเปลี่ยนหรือมอบเป็นของขวัญให้แก่ญาติมิตรเพื่อนฝูง แต่เนื่องจากความนิยมของตุ๊กตายางในปัจจุบันเพิ่มสูงขึ้นมาก หลายคนจึงปิ้งไอเดีย นำเจ้าสิ่งนี้มาเป็นของขวัญเนื่องในโอกาสต่างๆ
ที่ประเทศรัสเซียนั้นตอนนี้มีการแข่งขันกีฬาที่แปลกประหลาดแหวกแนวกว่าทั่วๆไป นั่นก็คือการแข่งวิ่งข้ามแม่น้ำโดยต้องแบกตุ๊กตายางติดตัวไปด้วย โดยกีฬานี้ริเริ่มขึ้นโดย ดิมิทรี บูลาวินอฟ ซึ่งจัดการแข่งขีนที่ประเทศรัสเซีย ในเมืองเซ้นส์ปีเตอร์สเบิร์ก ณ แม่น้ำวูโอกซ่า โดยที่กีฬาการแบกตุ๊กตายางวิ่งข้ามแม่น้ำนี้จะไม่มีการแยกหญิงชาย ทั้งสองเพศสามารถแข่งรวมกันได้ โดยกติกาก็ง่ายๆ ใครวิ่งข้ามแม่น้ำได้ก่อนก็เป็นผู้ชนะ เพียงแต่มีเงื่อนไขว่าตุ๊กตายางที่แบกมาด้วยต้องห้ามแฟ่บต้องพองตัวตลอดการแข่งขัน
มื่อหลายเดือนก่อนหน้านี้ มีข่าวว่าบริษัทนำเข้าตุ๊กตายางญี่ปุ่นของเกาหลีใต้แห่งหนึ่งได้มีเรื่องฟ้องร้องกับกรมศุลกากร อันเนื่องมาจากศุลกากรได้ทำการยึดตุ๊กตายางของบริษัทที่นำเข้าจากญี่ปุ่นเพื่อมาขายยังประเทศแห่งนี้ และเมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมานี้เองศาลสูงของเกาหลีใต้ก็ได้มีคำตัดสินออกมาให้ฝ่ายบริษัทนำเข้าตุ๊กตายางเป็นผู้ชนะ โดยให้ความเห็นว่า ตุ๊กตายางนั้นเปรียบเสมือนสมบัติส่วนตัวชิ้นหนึ่ง ซึ่งไม่เข้าข่ายลามกอนาจารเนื่องจากเป็นการนำมาใช้เป็นการส่วนตัว ไม่ได้กระทำต่อหน้าธารกำนัล เจ้าของทรัพย์สินมีสิทธิที่จะใช้ทรัพย์สินส่วนตัวที่หามาได้ในทางใดก็ได้ ถ้าไม่ได้เป็นการไปละเมิดหรือทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนรำคาญใจ ซึ่งทางฝ่ายกงศุลกากรของเกาหลีใต้นั้นไม่เห็นด้วยกับคำตัดสินดังกล่าวและ
ลองมาดูภาพเหล่านี้กันแล้วลองมาวิเคราะห์กันเล่นๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับภาพดังกล่าว ซึ่งเป็นภาพของชายชาวจีนอายุประมาณ 30ปี กำลังเปลือยกายวิ่งหอบตุ๊กตายางข้ามถนน ณ กรุงปักกิ่งเมืองหลวงของจีน ซึ่งในภาพยังสามารถเห็นได้ว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังวิ่งตามมาด้วย โดยที่หญิงสาวที่วิ่งตามก็เปลือยกายด้วยเช่นกัน คุณผู้อ่านคิดว่าสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นจากกรณีไหนได้บ้าง ลองมาวิเคราะห์กันเล่นๆ ซึ่งก็มีชาวเน็ตให้ความเห็นในการวิเคราะห์กันต่างๆดังนี้
ปัจจุบันเราหลายคนคงรู้กันดีว่าเทคโนโลยีได้ทำให้มนุษย์สามารถผลิตตุ๊กตายางที่มีความละม้ายคล้ายคนเป็นอย่างมากถึงขนาดที่ว่าถ้ามองผ่านๆอาจจะคิดว่าเป็นคนจริงๆกันเลยทีเดียว ซึ่งความเหมือนคนของตุ๊กตายางนี้ก็คงทำให้เราได้ยินเรื่องราวต่างๆมากๆของการใช้ชีวิตร่วมกันระหว่างคนกับตุ๊กตายาง แต่สำหรับวันนี้จะพามาดูอีกเรื่องราวซึ่งเป็นการใช้ตุ๊กตายางในการถ่ายแบบแทนการใช้นางแบบจริงๆ ลองมาดูกันนะครับว่าสามารถแยกออกหรือไม่ว่าภาพที่คุณเห็นข้างหน้าตรงนี้ไม่ใช่นางแบบจริงๆ ซึ่งผลงานการถ่ายภาพต่างๆเหล่านี้เป็นผลงานของ Stacy Leigh ช่างภาพชาวนิวยอร์ก มาชมกันเลยครับ
สำนักข่าวอังกฤษรายงานว่าที่เรือนจำ HMP Lowdham Grange ของประเทศอังกฤษได้เกิดเรื่องฮือฮาขึ้นเนื่องจากมีนักโทษรายหนึ่งได้เขียนจดหมายร้องขอให้รัฐบาลอนุญาติให้เหล่านักโทษสามารถนำเอาตุ๊กตายางเข้ามาในเรือนจำได้ นักโทษชายคนนี้ได้ให้สัมภาษณ์กับนักข่าวท้องถิ่นว่าเค้าได้เห็นข่าวเกี่ยวกับการอยู่กินหรือใช้ชีวิตระหว่างคนกับตุ๊กตายางผ่านสื่อหลายแขนง ซึ่งก็พบว่าทำให้บุคคลเหล่านั้นผ่อนคลายและมีความสุขได้ ซึ่งเขาหวังว่าการที่รัฐบาลจะอนุญาติให้มีการนำตุ๊กตายางมาใช้ได้ในเรือนจำนั้นจึงเป็นเรื่องที่น่าจะก็ให้เกิดประโยชน์อย่างมากทั้งแก่ตัวนักโทษเองและต่อผู้คุมเรือนจำด้วย เพราะตุ๊กตายางสามารถช่วยบรรเทาอาการ
โดยปกติแล้วบริษัททั่วไปมักจะแจกโบนัสพนักงานเป็นเงินหรือไม่ก็แพ็กเกจต่างๆอย่างเช่น แพ็กเกจทัวร์ท่องเที่ยวเป็นต้น อย่างไรก็ตามที่ประเทศจีนได้มีการปฏิวัติวิธีการแจกโบนัส สำนักข่าวท้องถิ่นจีนพีเพิลเดลี่รายงานว่า บริษัทแห่งหนึ่งในเมืองกว่างโจว ได้เปลี่ยนการแจกโบนัสจากเดิมที่ให้เป็นเงิน ซึ่งมาในปีนี้บริษัทต้องการเซอร์ไพรพนักงาน ด้วยการแจกโบนัสเป็นตุ๊กตายางแทน โดยนายหวัง ยื่อฉี ประธานบริษัท ได้กล่าวว่าปกติแล้วในทุกๆปีพนักงานจะได้รับโบนัสจากบริษัทเป็นเงิน แต่มาในปีนี้บริษัทต้องการเปลี่ยนโดยให้เป็นสิ่งของที่คิดว่าทุกคนอยากได้แทน โดยที่ถ้าเป็นพนักงานผู้ชายก็จะได้เป็นตุ๊กตายาง
หลายคนคงคุ้นเคยกับคำว่า AI เป็นอย่างดี ซึ่งก็คือเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่ให้คอมพิวเตอร์สามารถคิดแทนหรือตอบสนองต่อคำสั่งของมนุษย์ได้อัติโนมัตินั่นเอง ปัจจุบันหลายประเทศได้ทุ่มทุนวิจัยเพื่อจะเป็นผู้นำในตลาด AI ของโลก ซึ่งผู้นำในปัจจุบันนี้ในเรื่องของเทคโนโลยี AI ก็คือประเทศจีนนั่นเอง จีนได้มีการทุ่มทุนวิจัยอย่างมหาศาลสำหรับเทคโนโลยีนี้ และปัจจุบันก็ได้นำเทคโนโลยีนี้มาใช้ในหลายสาขาด้วยกัน เช่น ระบบลอจิสติกต่างๆ และ ระบบรักษาความปลอดภัย แต่ทว่าตอนนี้ จีนกำลังนำเทคโนโลยีนี้มาใส่ในตุ๊กตายาง ให้เป็นตุ๊กตายางอัจฉริยะนั่นเอง
เธอเล่าว่าเธอใช้เวลานานมากเพื่อที่จะหาสินค้ามาขาย เพราะก็ไม่รู้จะขายอะไรดี เนื่องจากเงินทุนที่มีอยู่อย่างจำกัด จึงต้องค่อนข้างระมัดระวัง กระทั่งวันหนึ่งเธอเดินผ่านซ่องแห่งหนึ่งในเขตเมืองที่เธออาศัยอยู๋ เธอจึงปิ๊งได้เดียการให้เช่าตุ๊กตายาง เจด สเตนลีย์ คิดว่าธุรกิจการให้เช่าตุ๊กตายางนี้น่าจะไปได้ดี เนื่องจากค่าเช่าเมื่อเทียบกับการไปเที่ยวผู้หญิงจริงๆมีราคาถูกกว่ากันมากๆ ซึ่งก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีเงินไปเที่ยวซ่อง อีกอย่างเธอคิดว่า บางคนอาจจะอายที่จะเข้าไปเที่ยวซ่องโดยเฉพาะคนที่เป็นที่รู้จักกันดีในชุมชน
บ่อยครั้งเราคงเคยได้ยินประโยคที่ว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้ ซึ่งจริงๆแล้วประโยคนี้มักใช้กับการที่คนๆหนึ่งต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีจากสภาพแวดล้อมที่ตัวเองเกิดมา อย่างไรก็ตามวันนี้ขอยืมประโยคดังกล่าวมาใช้กับเรื่องราวที่ผม กำลังจะเล่าสู่กันฟัง เกี่ยวกับคนๆหนึ่งที่ต้องการเปลี่ยนตัวเองให้เหมือนกับตุ๊กตายาง